Swamisut Virchit Swam Path
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०१ ॥
'श्रीस्वामीसमर्थ' नाम हे शोभत ।
नमू भगवंत-मोक्षदाता ।।
स्वानंदाची मूर्ती आनंदाची वृत्ती ।
विराजे' ही दीप्ती' समर्थाची ।।
मिथ्या दुजा शीण तव नामावीण ।
ध्याता हे चरण, सर्व सिद्धी ॥
समर्थ तू एक द्यावयासी सुख ।
तारिले अनेक जड-मूढ ।।
जगी तुझे पद तारक हे बंद्य ।
त्यांचा हा आमोद', आम्ही सेबू ||
यज्ञ नको याग, तप आणि योग ।
नामाच्या सवेग चारी मुक्ती' ।।
जप तव नामी, कलियुगी स्वामी ।
आणि ध्यान कामी येत असे ।।
यथार्थ तराया सर्व सोय राया ।
भावे तव पाया ध्याता होय ।।
स्वानुभवे' पाहता तुजला समर्था ।
नुरे भव-व्यथा काही एक ।।
भीती नसे काही, शोधिता न ठाई।
पडशी तू आई, भक्तिविणे ।।
समर्थ तू स्वामी, सुता निजधामी ।
कृपावंता तुम्ही, सदा ठेवा ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०२ ।।
आनंदाची मूर्ती परमानंद चित्ती ।
पाहता विश्रांती, स्वामीरूप ॥
स्वामीरूप पाहता गेली भव- चिंता' ।
दूर केली व्यथा, कृपाबळे |
कृपाबळे ज्याणे आनंदाचे लेणे' ।
लेवविले', उणे काही नसे ॥
काही नसे कोठे, अन्य सर्व खोटे ।
जगी नाम मोठे समर्थाचे ॥
मोठे समर्थाचे नाम हेच साचे ।
आणि रूप ह्याचे चित्ती ठेवा ॥
चित्ती ठेवा तुम्ही दर्शन हे कामी ।
स्वामीसुत स्वामी-पायी लोळे ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०३ ॥
स्वामीनाम मुखी तोचि एक सुखी । धन्य तिही लोकी' जन्मोनिया ||
स्वामीचरणी ध्यास असे ज्या प्राण्यास ।सुखाब्धीचा' वास तया ठायी ॥
हाचि स्वामीपाठ, भक्तिभावे नीट ।करिताची पाठ, सुख होय ||
म्हणे स्वामीसुत भजावा समर्थ । भावे हो यथार्थ सुखासाठी ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०४ ॥
नाम हे स्वामीचे निरंतर वाचे । गाता होत त्याचे सर्व कार्य ॥
स्वामीनाम गोड, धरूनी आवड । घेता होय मोड', दुष्कृत्याची' ।।
घ्या हो स्वामीनाम, घ्या हो स्वामीनाम । तेणे मिळे धाम', तया पायी ॥
स्वामीसुत म्हणे स्वामीनाम घेणे । सफळ हे जिणे, येणे होय ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०५ ॥
स्वामीनाम मोठे अन्य सर्व खोटे । स्मरलिया कोठे भय नाही ।।
करा त्याचा जप' नका करू तप । काही नसे खप' साधनांचा ||
पंचदशाक्षरी', जपी भाव धरी । चित्त स्वामीवरी ठेवोनिया ||
त्यासी तरणोपाय सहजची होय । मागे-पुढे भय काही नसे ॥
म्हणे स्वामीसुत, करा हें यथार्थ । असे मोक्ष सत्य तया पायी ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०६ ॥
अवतार सगुण तारक निधान । परब्रह्म पूर्ण स्वामी माझा ॥
भावे नाम नर' जपता भव- पार ।
होईल, निर्धार' ऐसा असे ।।
कोठे ते आणिक, नसे बाबा सुख ।
असे तेचि एक चरणांबुजी'।
स्वामीसुत म्हणे, स्वामीनामाविणे । तरूनिया जाणे नव्हे कधी ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०७ ॥
वेद तेचि चार, पुराणे साचार । अठरांचा विचार जयामाजी ॥
स्वामीनाम तेच, चुकवाया पेच'। जगामाजी साच उद्भवले' ।।
तेच तुम्ही घ्यावे, तरूनिया जावे। निरंतर पाहावे स्वामीरूप ।।
तरावया भव, असे स्वामी'नाव' । गाता होई साव, तिही लोकी ॥
स्वामीसुत म्हणे चोहोंचे' हे गाणे । सहा' - अठरा ' लेणे, तेची लेती ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०८ ॥
स्वामीनाम बोला, स्वामीनाम बोला । अनुदिन' घोळा वाचे तेचि ॥
असे नामी सुख, नाम हे तारक । पुण्याचा' हा लेख' कोण करी ॥
भजा स्वामीराणा, भजा स्वामीराणा ।
कैवल्याचा' जाणा 'दाता' तोचि ।।
नाम असे नामी कलियुगी' कामी । स्वामीसुत 'स्वामीनाम' जपे ।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ०९ ।।
नाम ऐसे थोर असे हो साचार ।
जपा निरंतर' तेच तुम्ही ।।
नाम जपलिया नसे 'ठाव' भया । चित्त स्वामीपायांवरी ठेवा ।।
खटाटोप खोटी, टाकूनिया पाठी ।
भजा जगजेठी स्वामीराव ||
स्वामीनाम थोर, जपा वारंवार । सांगतसे सार स्वामीसुत ||
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १० ॥
स्वामीचरणी भाव ठेविता वैभव । मिळे मुक्ति सर्व अनायासे' ।।
हेचि आता करा चरणी भाव' धरा । चुकवावया फेरा चौऱ्यांशीचा' ।।
नाही तरी व्यर्थ दवडाल स्वार्थ' । न साधेची अर्थ, स्वामीविण ॥
'स्वामी- स्वामी' नाम, गाता साधे काम ।चरणी निजधाम', स्वामीसुता ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ११ ॥
स्वामीनामी सुख, नाम हे तारक । नामाविण देख सर्व खोटे ।।
सर्व खोटे आता नामाविण पाहता । मिथ्या' सर्व वार्ता सोडी तू बा ।।
तू सोडी तू बा सत्य नाम नसे जेथ । नसे ज्या कुळांत ज्याचे मुखी ।।
ज्याचे मुखी नाही भजन हे पाही । करूनी भंडाई' फुका' गेला ।।
फुका गेला जन्म, वाया हा अधम । विसरूनी नाम, समर्थाचे ।।
नाम समर्थाचे घेवोनि हे साचे । स्वामीसुत वाचे तरा म्हणे ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १२ ।।
नामाविण नका वेळ दवडू फुका' ।
घेऊ नका धक्का', स्वामीविण ॥
नाम हे अमोल्य, स्वामीचे मंजूळ । नसे त्यासी तुल्य' अन्य काही ।।
कलियुगी एक नाम हे तारक ।
अंती होण्या सुख, 'स्वामी' स्मरा ॥
म्हणे स्वामीसुत दवडू नका व्यर्थ । त्वरे साधा स्वार्थ', नरदेही
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १३ ॥
स्वामीनामी गोडी घ्यावी ही आवडी । करा काही जोडी नामजपे ||
नामजपे कदा नसे ती आपदा' । दुरिताची' बाधा नसे अंती |
नसे अंती कोण एका स्वामीविण । म्हणुनी चिंतन करा त्याचे ॥
करा त्याचे ऐसे भजन भरंवसे । तरावया खासे तेचि असे ॥
तेचि असे एक, नाम हे सुरेख । गाता सर्व लोक उद्धरती ॥
उद्धरती साच, श्रुती सांगे हेच । स्वामीसुत तेच, तुम्हां सांगे ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १४ ॥
स्वामीचा ज्या ध्यास, मुखी नामघोष ।
तयासि सायास' दुजे नको ॥
दुजे नको तया भव तरावया । साधन हे वाया, स्वामीविण ।।
स्वामीविण काही खटपट नाही ।
ऐसी करा सोयी, तुम्ही आता ।।
तुम्ही आता बरा, स्वामीध्यास धरा । स्वामीसुत खरा मार्ग सांगे ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १५ ॥
नाही स्वामीभक्ति कैची तया मुक्ति । जाईल तो अंती दीनवाणा ||
ज्याचा नामी सत्य, नाही हा भावार्थ । कुळ ते यथार्थ' बुडविले ||
यमाची त्या खरी जाचणी' ही बरी । होता कैवारी कोण असे ||
ज्याचे सत्ताबळे सर्व होय भले ।
वंदा ती पाऊले, मनोभावे ।।
स्वामीसुत म्हणे, भक्ति ही धरणे । तेणेचि वरणे' मुक्ती तुम्ही ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १६ ।।
नसे नाव ज्यासी आणि रूप त्यासी ।
निरंजनवासी' स्वामीराया ||
परब्रह्म सगुण, आदिचे निधान'। अक्कलकोटी जाण वसतसे ।।
योगीयांचे ध्यान, जयाचें चरण ।
करिती वंदन 'देव-मुनी' ।
भक्तकैवारी स्वामी निर्धारी । स्वामीसुत करी, स्वामीपाठ ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १७ ||
स्वामीपाठ करी धन्य तो संसारी । खरा निर्धारी जन्म त्याचा ॥
स्वामी घनदाट भरलासे नीट ।
कोठे नसे सूट, त्याजविणे ॥
सर्व हे व्यापून राहिले आपण । करा त्याचे ध्यान सर्व तुम्ही ॥
सुलभ तो बरा मार्ग हाचि खरा ।
'स्वामी -नाम' स्मरा अनुदिन ||
स्वामीपाठ करी, त्याची चुके फेरी । स्वामीसुत करी तेची सदा ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १८ ॥
स्वामी हा चळेना आणिक ढळेना । कधीही वळेना, स्थिररूप ॥
कधीही तुटेना, कधीही फुटेना । कधीही गळेना, ब्रह्मरूप ।।
सर्व जगी पाहे, व्यापुनी तो राहे ।
स्वामीविण ठाव कोठे नसे ॥
तेच हे निर्गुण', झाले हो सगुण' । परब्रह्मपूर्ण स्वामीराज ॥
स्वामीसुत म्हणे अचळ' हे नाणे । भक्तीने धरणे, हेचि सुख ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग १९ ।।
पराहुनी परता असे माझा ताता' । भक्तिविण पाहता, हाता न ये ।।
नव्हते नाम-रूप, धरिले स्वरूप । दंभाचा हा लोप, पाहता होय ॥
निश्चय ठेवणे, भाव हा धरणे ।
मूर्ती हीच पाहणे, निरंजनी ॥
नव्हता काही कर्ता, झाला सर्व कर्ता ।
स्वामीविण वार्ता जगी नसे ॥
नव्हता स्पर्श ज्यासी, असे स्पर्श त्यासी
जया चरणांशी ध्याता सुख ।।
स्वामीसुत म्हणे स्वामीभक्तिविणे ।
ठायी सापडणे नव्हे कधी ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २० ॥
स्वामी पूर्णज्योत निरंजनी राहत । तो आकारासी सत्य आला स्वये ॥
जो आदिपुरुष, तोचि हा सर्वेश । धरी यतिवेष', कौतुकेसी ||
जयाच्या सत्तेने सृष्टिचे मांडणे । साजे जया लेणे, कृपेचे हे ।
तयासी हो ध्याता', हरे सर्व चिंता । नुरे भव-व्यथा', कृपाबळे ।।
'श्रीस्वामीसमर्थ' - पाठ हाचि सत्य । गाई भावे नित्य, धन्य तोचि ॥
ठेऊनिया चित्त, वाचावा हा स्वस्थ । तेणे मनोरथ पुरतील ॥
म्हणे स्वामीसुत त्रिगुण' यथार्थ । 'समर्थ' हा सत्य भजा त्यासी ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २१ ।।
निराकार - साकार स्वामी निर्धार' ।
नसे ज्याचा पार' कदाकाळी ॥
निर्गुण-सगुण हाचि एक जाण ।
मुळीचे निधान' स्वामीराज ॥
नसे ज्यासी जात, नसे ज्यासी गोत ।
ऐसा हा समर्थ, आदिरूप ॥
नव्हे हा स्वेदज", नव्हे हा उद्भिज' ।
अणुरेणु-रज' व्यापक हा ।।
नव्हे हा अंडज', नव्हे हा जारज' ।
ऐसा स्वामीराज, अनादिसिद्ध" ॥
स्वामीसुत म्हणे स्वामीभक्तिविणे स्वामी हो मिळणे नव्हे कधी ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २२ ।।
वृद्धपण जाण तैसेची तारुण्य ।
नसे बाळपण, स्वामीराया ॥
शुभ्र न पिवळा आणिक हा निळा । रंग नसे काळा, स्वामीलागी ॥
नसे काही रंग, आणिक हा संग' ।
कदाकाळी भंग नसे ज्यासी ॥
नसे हाचि पिंडी, वसे तो ब्रह्मांडी । व्यापुनी नवखंडी', वेगळाची ॥
असे हा अचल आणिक चंचल' ।
राहे सर्वकाळ ऐशा रीती ॥
दृश्य हेचि सर्व, व्यापी स्वामीराव ।
मिथ्या' 'अन्य' भाव, याजविणे ||
वेद हो निमाले, शास्त्र हे थकले ।
शेषादि श्रमले वर्णावया ||
म्हणे स्वामीसुत रूप हे अमित' । स्वामीचे हो सत्य मनी धरा ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २३ ॥
सोडूनी संशय, भजा स्वामीराय । जरी व्हावी सोय, परमार्थाची'॥
ज्याची कृपा होता, द्वैताची' ही वार्ता । नुरे ती सर्वथा सत्य सत्य ॥
मोठे मोठे गेले सांगुनिया भले । अज्ञान ते ठेले, जैसे-तैसे ।।
देहबुद्धी नेटे' कर्म हेचि खोटे । लावितसे काटे, जन्मांतरा ॥
स्वामीसुत म्हणे स्वामीभक्तिविणे । नोहे नोहे, लेणे मुक्तीचे' हे ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २४ ॥
भक्तिभावाविण घडेना ते पुण्य । सदा राहे न्यून' त्याच अर्थी ।।
भावाविण नोहे काही एक सोय । अंतकाळ होय गोड ऐसी ॥
अंती प्रेमभावे स्वामीराज पाहावे ।
मुरूनिया जावे तुम्ही तेथ ।।
म्हणे स्वामीसुत धरूनिया पंथ । ठेवावा भावार्थ, त्याजवरी ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २५ ॥
स्वामीपायी चित्त ठेऊनिया स्वस्थ । ध्याता तोचि मुक्त करील की ।।
अन्य ह्या कल्पना, सोडाव्या त्या जाणा ।
नाही तरी प्राणा, जाचणी' ती ।।
गाता नामी सुख, भजा भजा' एक । तारक हा देख 'स्वामी' जगी ॥
भजने जयाच्या उद्धार जगाचा । दर्शने दोषांचा नाश करी ॥
म्हणे स्वामीसुत पायी ठेवा चित्त । स्वामी ध्याता मुक्त, व्हाल तुम्ही ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २६ ॥
ज्याचा हा निश्चय दृढ तोचि होय । स्वामीचे ते पाय स्मरावया ||
नसे अंगी गर्व, क्षमेचे हे पर्व । साधियेले सर्व 'स्वामी' गाता ।।
आशा ही समूळी होय निरमूळी' ।
स्वामीकृपा जवळी होता एक ।। होता हा ' वियोग, भवाचा हो त्याग ।
स्वामीकृपे योग ऐसा घडे ।। धरोनि भावार्थ', भजे जो समर्थ । म्हणे स्वामीसुत धन्य तोचि ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २७ ॥
सत्य हा संकल्प धरूनिया, जप । करावा हो खूप, नामाचा तो ।।
तोचि धन्य जगी, नामी सुख भोगी । सदा वीतरागी', विषयधना' ।।
जरी व्हावी गती', धरावी ही भक्ती । स्वामीकृपे वृत्ती पालटेल ।।
भावना देहाची स्वामीरूपी साची । झाल्या, धन्य तोचि एक जगी ॥
सत्य संकल्पाचा कैवारी दासाचा । स्वामीसुत वाचा, सत्य बोले ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २८ ॥
स्वामीचे चरण माझे हो जीवन । तारक ते जाण ह्याच युगी ||
पूर्ण सनातन, त्रिगुण निधान । हेचि ध्येय-ध्यान, देवादिकां ।।
तिहीं सत्ता एक चालविता देख । त्याचे ते कौतुक, तोचि जाणे ।।
जगामाजी नाही दुजा कोणी पाही ।
असे एक 'साई' स्वामी माझा ॥
स्वामीसत्ताबळे सर्व हेचि चाले । ऐसे हे नटले, ब्रह्मरूप ॥
आदिज्योत 'ठेव' असे स्वामीराव । सकळांसी ठाव तया पायी ॥
स्वामीसुत म्हणे, माझे हेचि जिणे । स्वामीचियाविणे काही नसे ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग २९ ॥
स्वामीलागी ध्याता नसे भव-चिंता' । तयाची ही सत्ता सर्व जगी ॥
गाता कोणी त्याला नाही वाया गेला ।
असे हा दाखला पुराणाचा ॥
कित्येक तरले, पुढेही तरतील । भावभक्ति'बळ' धरलिया ||
स्वामीसुत म्हणे ब्रह्मीचा' हा ठसा । ठेवा भरवसा याचे पायी ॥
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ३० ॥
स्वामीविण देख नसे कोठे सुख ।
करोनी विवेक' भजा त्यासी ॥
नाही तरी वाया, जाईल ही काया । फसवील माया तुम्हांलागी |
चालता-बोलता, साधन साधिता । करा 'स्वामी- वार्ता' तारक त्या ॥
स्वामीसुत म्हणे स्वामीकथेविणे । व्यर्थ की हो जिणे करू नका ।।
॥ श्रीस्वामीपाठ : अभंग ३१ ॥
घेऊनिया जिम्मा' उतरीतो विमा' । तारक हे तुम्हां 'स्वामीनाम' |
स्वामी भजा भजा, साधा आपुले काजा ।
त्यात तजावजा करू नका ॥
नये नये अंती कोण तुम्हां साथी । तारण्या तुम्हांप्रती, स्वामीवीण ॥
सांगतो यवना, पारशी, हिंदुजना । भजा स्वामीराणा, मनोभावे ॥
स्वामी हाचि खुदा, नसे दुजा कदा । भजा त्यासी सदा, तुम्ही सर्व ॥
जगाचा हा देव, सर्व तीच 'ठेव'। चरणी हा भाव त्याच्या असो ॥
सर्वांच्या कल्याणा 'अवतरला' राणा | नाही त्या यातना, गाता' त्यासी ॥
होऊनि अनन्य धरा की चरण । 'श्रीस्वामी' निधान चित्ती ठेवा ।।
एकतीस योग्य स्वामीचे अभंग । नको हा वियोग करू ह्यांचा ||
स्वामीपाठ बरा झाला हाचि पुरा । सदा चित्ती धरा, हाच तुम्ही ||
हाचि ‘स्वामीपाठ' स्वामीसुत पाठ' । करी, ही वहिवाट चालू ठेवा ।।
।। श्रीस्वामीसमर्थ ।।
Shree swami Samarth Path
![Shree swami Samarth Path]()
Reviewed by General Information
on
सप्टेंबर १९, २०२३
Rating:
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: